Ech jlöw et jetz nit

Zoeesch hann ech jejlöwt, dat ech mech verläse hädden. Äwer nä! Schwazz op wiss stung en de Ziedong, wat dä Sagels Rüdijer von de NRW-Lenkspahtei sech hät enfalle losse. Wat mech dobei direktemang öwer däm Jong selwer enjefalle es, donn ech hee leever nit schwazz op wiss op et Papeer brenge. (So vom Bläck-aut öwer „mem Möpp jeflöppt“ bes nohm „ Hau-met-de-Pann“) Äwer ech well jo janix jesaht hann!

Johrelang hann ech en de Scholl jebrasselt on weeß jenau, met wievill Spass aan dr Freud, de kleene Ströpp jedes Johr dobei woren, Latähne zo friemele, Mähtesleeder uswendech zo liere on zo schmeddere, sojah Zint Mähtes on dä Beddeler em Rollespeel op de Böhn zo brenge. Wie joot et deht, jet afzojäwe on met angere zo deele, hannt se dodörch eso janz näwebei metjekritt. Janz noh däm Motto: Donn nit kniepech sin em Läwe, ‘nem ärme Höhsch soll mr jet jäwe! Dat jrad de muslimesche Blare dat janze Mähtes-Jedöns met Schmackes on Kawuppdesch metjemaht hannt, wor sozesare multikulturell „live“.

Jetz ben ech drop am wahde, dat dä lenke Rüdijer ons och noch dä hillije Nickelaus fottnähme well. Äwer dat fluppt schonn emol nit, denn dä kütt nemmech us Myra henge wiet fott en de Türkei. Do hät dä Hillije escht Jlöck, dat dä ene Mijrazzjohnshengerjrond vörzozeije hät!

Wenn ech jetz noch minne schlaue Sennef dozo jäwe sollt, kann ech bloß sare, dat mr nit fröh jenoch – schonn en de Kita – aanfange kann, Tolleranz, Respeckt on Festhalde aan Tradizzijohne vörzoläwe. So, leeve Sagels Rüdijer, dat kannste dech jetz emol henger Öhrkes schriewe!