Säjerei em Schlofzemmer

Ech meen jetz domet nit, dat jrad ene Hangkwerker do es, dä sech fies am afbrassele es, öm för dä Kawenzmannskleederkast en Stöckskes usenanger zo säje odder et Nachtskonsölche met de Sääch kleen zo make.

Nä, ech denk jetz aan all die Lütt, die jemötlech op de Matratz leeje en de miesde Fäll op’m Rögge, manchmol och op de Sitt, selde op’m Buck on am schnarche send, dat de Wäng waggele. De Statisticker, die weltwiet onger’m Bett jeläje hann mösse, verzälle ons, dat jeder Fönnefde em Schlofzemmer so’ne Radau mäkt. Natörlech dreimol sovill Mannslütt wie Frollütt. Ki Wonder, denn mer Fraue send doch schonn von Huus us janz höhsch on nit zo höhre. Nu kammer sech jo joot vörstelle, dat so e ärm Fräuke för e jetrennt Heiabett am plädeere es, wenn et näwer so’nem Radaubroder schlofe moss.

Nu hät mr zom Jlöck erusjefonge, dat dat Schlofe alleen vill jesönder sin soll als wies em Duett on dann noch met Krach. Mer Frollütt send jo jähn op’m Jesondheetstripp. Dröm nix wie fott, on et sech em Zemmer näweraan jemötlech make! Mr künnt natörlech och dat Dubbelbett usenangersäje, äwer dat mäkt och widder Radau on es vill zovill Brassel.