Weihnachtsmaat es opjemaht

Alle Johr widder schonn am Äng vom Nowämber fängt ons Stadt aan, sech weihnachtlech opzobrassele. Eejenslech hädden mer jo noch Ziet bes nohm 1.Advent, äwer hüttzedaachs kann mr nit fröh jenoch met de kommerzielle Nas dobei sin, domet eenem dat Weihnachtsjeschäff nit dörch de Lappe jeht.

Alle Johr widder wähde en de Citty Tannebööm on Büdches opjestellt met enem Pöngel von Weihnachtsdekorazzijohne draan, drop on drömeröm, domet Kleen on Jroß op keene Fall draan vörbeikicke, -loope on -koofe kann. Alle Johr widder – mr künnt trek von en Tradizzijohn spreche – hammer z.B. dä Engelchesmaat vör’m Carschhuus , dä Hangkwerkermaat op de Flenger Stroß, och dä Jan Wellem kickt emmer widder op desälwe Büdches eronger, on dasälwe en Jrön hammer och am Stadtbröckske, op de Schadowstroß, on vör’m Theater esset wie emmer fies am trecke.

Doch jetz kütt et! En Premiere hammer zo fiere. Op’m Schadowplatz direktemang vör däm Kawenzmannsklamottekoofhuus ussem Schwobeländle hät sech ene Weihnachtsmaat möngkesmoß noh ons Karnevalsmotto lecker „fein jemaht“.

Nä, wat so Schwobe nit all op de Been stelle könne! Do beste platt! So elejant-eckije schneewisse Büdches kritt doch ene Arschiteckt von de Düssel janit hen! Mr es trek am drööme von „Schneeflöckske, Wissröckse“ on et löpt eenem ieskalt dr Rögge eronger, wenn mr met Matjesbrötche aan de „Icebar“ stonn moss.

Nix wie hen, treck dech wärm aan! Nä, wat esset do cool!